Akcja „Szkoła pamięta”

"Nie zmuszajmy dzieci do aktywności, lecz wyzwalajmy aktywność. Nie każmy myśleć, lecz twórzmy warunki do myślenia. Nie żądajmy, lecz przekonujmy. Pozwólmy dziecku pytać i powoli rozwijajmy jego umysł tak, by samo wiedzieć chciało." /Janusz Korczak/

Akcja „Szkoła pamięta”

7 grudnia 2021 Bez kategorii 0

 

Tradycją stał się udział Miejskiego Przedszkola Samorządowego w Suchej Beskidzkiej w akcji „Szkoła pamięta”. W tym roku szkolnym jednym z zadań tejże akcji było przygotowanie gazetki przedstawiającej postać ważną dla historii, ale także związaną z naszym lokalnym środowiskiem.

Przybliżona została postać Marii Konopnickiej, która odegrała ważną rolę w historii naszego narodu, a także przez pewien okres w 1890 roku mieszkała w Suchej Beskidzkiej.

Maria Konopnicka

Maria Konopnicka z Wasikowskich urodziła się 23 maja 1842 roku w Suwałkach; zmarła 8 października 1910 roku we Lwowie (tam też została pochowana). Była poetką, nowelistką, pisarką dla dzieci , publicystką i tłumaczką. Lata dziecięce spędziła w Suwałkach, a od 1848 roku w Kaliszu.

W latach 1855 – 56 uczyła się na pensji sakramentek w Warszawie wraz z Elizą Orzeszkową, z którą później utrzymywała bliską znajomość. W 1862 roku wyszła za mąż za Jana Konopnickiego , z którym miała sześcioro dzieci. Mieszkali w Bronowie i Gusinie.

Maria Konopnicka debiutowała w 1870 roku w „Kaliszaninie”, ale uwagę krytyki zwróciły dopiero jej wiersze w tygodnikach warszawskich w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. W 1877 roku przeniosła się z dziećmi do Warszawy, gdzie zarabiała korepetycjami i pracą pisarską. Jednocześnie uczestniczyła w tajnych i jawnych akcjach społecznych, jak opieka nad więźniami i kształcenie ludu.

W latach 1884 – 86 redagowała tygodnik dla kobiet „Świt”. Od 1890 roku przebywała poza granicą rzadko odwiedzając kraj, ale stale była obecna w jego ruchu piśmienniczym, a w czasie wydarzeń 1905 – 07 w Warszawie organizowała pomoc dla uwięzionych. W 1901 roku organizowała protest przeciw represjonowaniu polskich dzieci we Wrześni.

            Znana była głównie jako poetka pisząca „na ludową nutę” oraz jako autorka płomiennych apeli patriotycznych. Z czasem liryka Konopnickiej, z wyjątkiem hymnu „Rota”, przestała być źródłem powszechnych wzruszeń. Znaczenia nabrały nowele pisarki, w których stworzyła oryginalne portrety psychologiczne ludzi z nizin społecznych (zwłaszcza cykl „Moi znajomi”). Dziełem jej życia była pisana wiele lat epopeja chłopska „Pan Balcer w Brazylii”, w której podkreślała nierozerwalną więź chłopa polskiego z ziemią ojczystą. Była kontynuatorką romantycznej poezji wzywającej do narodowego zrywu, a przy tym ostro występowała przeciw nie zawinionej krzywdzie społecznej warstw najuboższych.

Na szczególną uwagę zasługuje jej twórczość dla dzieci. W śpiewnych wierszach dla najmłodszych Konopnicka przynosiła dzieciom pogodną zabawę i umiejętnie wychowywała je w poczuciu przywiązania do kraju. Najbardziej znanym utworem z tego działu jest baśń „O krasnoludkach i o sierotce Marysi”.

Po uroczystym jubileuszu twórczości w 1902 roku społeczeństwo polskie ofiarowało poetce dworek w Żarnowcu ( dzisiaj znajduje się tam muzeum).

            Maria Konopnicka mieszkała w Suchej Beskidzkiej.

Na podstawie korespondencji do córek Zofii i Laury, można dokładnie ustalić, jak długo tutaj przebywała. Poetka mieszkała w Suchej od 18 września do połowy lipca 1890 roku. Wkrótce po przyjeździe tak opisała miasteczko: „Od pięciu dni wyjechałam z Krakowa i jestem teraz w Suchej… To majątek tegoż Branickiego, co i Frascati. Mieścina, w której się gnieździ kupa żydostwa, bardzo nędzna i zameczek ciekawy… Sucha leży w górach niezbyt wysokich i w części tylko lasem pokrytych, a w znaczniejszej zbożem…”

W ramach obchodów 600 – lecia lokacji naszego miasta, 15 czerwca 2005 roku miała miejsce uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniającej pobyt Marii Konopnickiej w Suchej.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Ewa D.